Komersialisasi Atikan Luhur
paguron luhur mangrupa hiji wadah anu dipaké pikeun Research & Development (R&D) sarta aréna penyemaian manusa anyar pikeun ngahasilkeun generasi anu ngabogaan kepribadian sarta kompetensi keilmuan luyu widangna. Sacara umum dunya atikan memang tacan kungsi bener-bener jadi wacana umum di Indonésia, dina harti diomongkeun sacara lega ku sagala rupa golongan, boh anu bersentuhan langsung boh henteu langsung jeung urusan atikan. Tapi kitu, lain hartosna yén masalah ieu henteu kungsi jadi perhatian.



Mecenghulna sagala rupa cara anu mengarah dina palanggaran étika akademik anu dipigawé paguron luhur urang pikeun meunang persaingan, némbongkeun yén atikan kiwari condong dipaké minangka ajang bisnis. Pola promosi anu méré gampangna sarta iming-iming kado mangrupa hiji gambaran yén paguron luhur kasebut euweuh inovasi dina hal kualitas atikan. Kecenderungan kasebut baris ngancurkeun dunya atikan, alatan pamustunganana masarakat lain kuliah pikeun ngaronjatkeun kualitas diri, melainkan ngan ngudag kado & gelar pikeun prestise. Kaayaan atikan luhur ayeuna cukup memprihatinkan. Aya PTS anu teu malire prosés atikan. Komo aya PTS anu ngan jadi mesin pencetak duit, lain ngahasilkeun lulusan anu berkualitas. Hal Ieu anu nyieun persaingan jadi beuki henteu cageur.



Produk lulusan paguron luhur anu prosés atikanana asal-asalan sarta komo akal-akalan, ogé condong menghalalkan sagala cara pikeun merekrut calon mahasiswa sebanyak-banyaknya, kalayan promosi anu sakapeung menjebak kalayan iming-iming kado anu menggiurkan. Naha ieu gambaran atikan berkualitas?. Muga masarakat sarta kolot anu baris menyekolahkan putra putrinya henteu terjebak dina kaayaan kasebut sarta leuwih bijak dina milih paguron luhur, ku kituna putra-putrinya henteu terkesan asal kuliah.



Ditengah badagna angka pangangguran di Indonésia anu geus ngahontal leuwih ti 45 juta jelema, léngkah anu kudu ditempuh nyaéta néangan atikan anu alus sarta bermutu anu diperlukeun pasar. Lain ngan murah waé sarta asal. Henteu dipungkiri deui yén salila ieu, dunya industri kasulitan néangan tanaga gawé kalayan keahlian nu tangtu pikeun ngeusian kaperluan pakasaban. Lamun muka lowongan, anu melamar biasana loba, tapi ngan sawatara anu lulus seleksi.



Pasalna arang aya calon pagawé lulusan paguron luhur atawa sakola, anu ngabogaan keahlian anu diperlukeun, alatan lolobana berkemampuan rata-rata pikeun kabéh widang. Arang aya anu ngawasa widang-widang anu spesifik. Hal ieu tinangtu ngahésékeun pihak pencari gawé, alatan kudu ngatik calon pagawé tiheula saméméh mimitian digawé.



Kalolobaan paguron luhur atawa sakola ngatik tanaga ahli madya (tamatan D.III) tapi keahliannya henteu spesifik.



Leuwih parna deui, komo aya PTS di Jakarta anu memainkan range peunteun pikeun meluluskan mahasiswana, alatan maranéhanana sieun, sabot réngsé ujian ahir (UTS/UAS) loba mahasiswana anu henteu lulus landian IP/IPK nasakom. Ku kituna maranéhanana lulus jeung angka pas-pasan anu sabenerna mahasiswa kasebut henteu lulus. Ieu téh eunteung ti prosés PEMBODOHAN BANGSA lain mencerdaskan BANGSA. Dina hal ieu kabéh pihak kudu ngalakonan introspeksi pikeun bisa méré pangladén atikan anu alus & berkualitas. Kopertis, kudu bersikap teges menindak Paguron Luhur Swasta (PTS) anu ngarémpak sarta mensosialisasikan aturan anu teu kaci dilanggar ku PTS. Nu ngokolakeun paguron luhur ogé kudu ngeureunkeun kabéh léngkah anu ngarémpak aturan. Konci pengawasan éta aya sacara bertahap di leungeun Pupuhu Program Studi, Diréktur, Dekan, Réktor sarta Pupuhu Yayasan.



Sajaba ti éta ogé, naon anu jadi barometer anu némbongkeun eksistensi hiji paguron luhur? Pikeun ayeuna opini umum sarta sawatara golongan masarakat yén eksistensi hiji Paguron Luhur ditempo ti kuantitas mahasiswana lain kualitasnnya. Tah ieu écés geus kasampak faktanya yén atikan di Indonésia ngan jadi komoditi bisnis sapanon.



Melong mangsa hareup hartosna nyiapkeun generasi ngora anu ngabogaan katresna ka pembelajaran sarta mangrupa tatamba kaséhatan jiwa pikeun anak bangsa, harepan kami muga komersialisasi atikan luhur henteu jadi hiji komoditi bisnis sapanon, tapi jadi aréna pikeun ngaronjatkeun kualitas SDM dina pangawasaan ÉPTÉK, ku kituna urang bisa nyiapkeun tanaga tohaga ditengah kompetisi global. mimitian ti diri sorangan pikeun migawé hiji hal guna nyiptakeun atikan urang bisa leuwih alus sarta berkualitas, alatan ieu baris ngait mangsa hareup barudak urang sarta Ogé Bangsa Indonésia.